علم تمرین 1

شامل

نمای نموداری هر فصل

ارائه درسنامه و خلاصه فصل به زبانی ساده

انواع سوالات تالیفی

سوالات طبقه بندی ادوار گذشته

آزمون در آزمون (برای مرور فصل)

اصول نه گانه تمرین

1- اصل ویژگی

• کسب سازگاری های ناشی از تمرین با توجه به گروه عضلانی و شدت اجرا، نیازهای متابولیکی، زاویه مفصل، ورزش مورد نظر

٢- اصل اضافه بار

• سازگاری های تمرین زمانی بدست می آیند که اجرای فیزیولوژیکی یا عضلانی به میزانی فراتر از سطح معمول به کار گرفته شده باشند،

۳- اصل پیشرفت تدریجی

• جلسات تمرین از ساده به مشکل پیش می روند نه بالعکس (از نظر شدت و حجم تمرین)

۴- اصل تفاوت های فردی

• انسان های متفاوت به یک برنامه تمرینی منتخب پاسخ یکسان نمی دهند.

۵- اصل کاهش سرعت پیشرفت (کاهش بازده)

• این اصل بیان می کند که افراد مبتدی در شروع تمرین سرعت پیشرفت بیشتری در رابطه با برنامه تمرینی نشان می دهند در حالیکه در مراحل بعدی تمرین سرعت بدست آمدن پیشرفت کمتر می شود

۶- اصل برگشت پذیری

• با حذف یا کاهش تمرین، توانایی ورزشکار برای اجرا کاهش یافته و به سطح پایه خود باز می گردد (اصل بی تمرینی)

۷- اصل گرم کردن و سرد کردن

• گرم کردن قبل از تمرین یا سابقه باعث افزایش کارایی بدن و آمادگی برای شروع کار می شود. سرد کردن بدن بعد از انجام تمرین با مسابقه موجب دفع اسید لاکتیک و کاهش سریع دمای بدن می شود.

• این موضوع موجب پرداخت سریع وام اکسیژن و برداشت هورمون و متابولیت تولیده شده در اجرای تمرین می شود.

۸- اصل تنوع :

• براساس این اصل مربی باید به گونه ای تمرین را طراحی نماید تا انگیزه و رغبت ورزشکار به ادامه تمرین، افزایش یابد. تنوع در تمرین علاوه بر سازگاری های مفید تمرین بر رضایتمندی روانی ورزشکار اثر مثبت دارد.