کتاب روش ها و جزئیات اجرایی ساختمان نوآور

حاوی مطالب اصلی منابع آزمون نظام مهندسی

تشریح کامل مطالب درسی آزمون نظام مهندسی

به همراه کلید واژه

فصل اول

شناخت زمین و خاک

(به انضمام تعاریف کلی واژه های مرتبط با عملیات ساختمانی)

قبل از پیاده کردن نقشه گودبرداری می بایست نوع خاک زمینی که قرار ساختمان در آن ساخته شود، شناخته شود؛ تا موجب اتلاف هزینه و وقت نشود.

۱-۱- شناسایی ژئوتکنیکی زمین

به استناد بند ۷-۲-۳ مقررات ملی مبحث هفتم

به منظور انجام شناسایی ژئوتکنیکی زمین مورد نظر، لازم است موارد ذیل رعایت گردند.

۱-۱-۱ – طبقه بندی نوع خاک، بر مبنای مشاهدات، و آزمایش های مورد نیاز و متناسب با مصالح به دست آمده از حفاری گمانه یا چاهک یا هر شناسایی اکتشافی زیرسطحی در نقاط مناسب انجام شود.

۲-۱-۱ – آزمایشات لازم به منظور ارزیابی مقاومت برشی خاک، میزان باربری خاک، اثر تغییر رطوبت بر باربری خاک، تراکم پذیری و تورم زایی خاک، روانگرایی و سایر موارد متناسب با نوع و مکان پروژه باید انجام شود.

۳-۱-۱ – وسعت شناسایی زمین از قبیل تعداد و نوع حفاری، تجهیزات مورد استفاده برای حفاری و نمونه برداری تجهیزات تحقیقات محلی و برنامه آزمایش های آزمایشگاهی باید توسط طراح صاحب صلاحیت تعیین شود.

۴-۱-۱ – اقدامات زیر برای تعیین فاصله گمانهها یا چاهکهای شناسایی بکار می رود.

۱-۴-۱-۱ – چنانچه گمانه زنی به منظور شناخت یک زمین جدید و بسیار بزرگ برای ساختمان سازی گسترده انجام شود (مثل شهرهای جدید)

الف) اگر لایه بندی زمین به صورت نسبی یکنواخت باشد، فاصله ۵۰ تا ۲۰۰ متر بین گمانه ها قابل قبول می باشد. انتخاب دقیق با توجه به اهمیت ساختمان و شرایط ژئوتکنیکی تعیین شود.

ب) اگر لایه بندی پیچیده باشد (مثل مجاور گسل ها، نزدیک رودخانه ها و کوهها، زمین های بسیار ناهموار و دردها)، فاصله حداکثر ۳۰ متر بین گمانه ها قابل قبول می باشد.

پ) اگر اطلاعات ژئوتکنیکی از ساختگاههای مجاور یا سازندهای زمین شناسی مشابه با زمین مورد نظر وجود دارد، فاصله بین گمانه ها می تواند بیشتر از مقادیر مندرج در بندهای ۱۱-۴-۱- الف و ب و حداکثر تا دو برابر فواصل فوق باشد.

ت) اگر ساختمان با شرایط متفاوت ساز های و یا با اهمیت بیشتر از دیگر ساختمانها در مجموعه مورد نظر تند باید شناسایی خاص آن ساختمان انجام شود. ضوابط تعیین فاصله گمانه ها برای ساختمان های منفرد در بند ۲-۴-۱-۱ آمده است.