راهنما و خلاصه کتاب تاریخ آموزش و پرورش در اسلام و ایران (وکیلیان)

شـامل

اهداف یادگیری

درخت حافظه

خلاصه درس به صورت مفهومی همراه با سوالات تفکیکی

سوالات تالیفی پایانی همراه با پاسخنامه

سوالات امتحانی همراه با پاسخنامه

نکات کلیدی به صورت فلش کارت

فصل اول:

تاریخ آموزش و پرورش در ایران قبل از اسلام

از شما انتظار می رود بعد از مطالعه دقیق فصل حاضر بتوانید:

١- سلسله های حکومتی ایران پیش از اسلام را نام ببرید.

٢- نام اولین دولت ایران و پایتخت آن را بنویسید.

٣- دو نیروی متضاد از نظر مادها در مسائل دینی را نام ببرید.

۴- دلایل اهمیت دوره هخامنشیان در تاریخ کشور ایران را بنویسید.

۵- مؤسس و پایتخت حکومت سلوکیان را بنویسید.

۶- وقایع مهم در زمان حکومت اشکانیان را بنویسید.

۷- ویژگی های دوره ساسانی و دلایل انقراض حکومت ساسانیان را بنویسید

۸- نوع زبان و خط در عهد باستان را توضیح دهید.

مادها

دولت ماد اولین دولت ایرانی است. مادها در حدود هفت قرن قبل از میلاد مسیح (ع) پایه ی ایجاد امپراطوری را در کشور ایران ریختند و هگمتانه (همدان کنونی) را به عنوان پایتخت خود انتخاب کردند. در همسایگی مادها دولتهای متمدن یعنی بابل و آشور قرار داشتند. سرزمین مادها لرستان و قسمت شمالی و جنوبی آذربایجان را در بر می گرفت.

از نظر مسائل دینی، مادها به دو نیروی متضاد به شرح زیر اعتقاد داشتند:

دو نیروی متضاد از نظر مادها در مسائل دینی:

1- عامل نیکوکاری –> شامل :

• باران
• روشنایی
• آسمان
• آتش

2- زشتی –> شامل

• خشکسالی
• قحطی
• بیماری

مادها در آغاز قرن ششم پیش از میلاد قبایل پارس را که در مناطق جنوب باختری فلات ایران زندگی می کردند مطيع خود ساختند اما پارسها بر مادها شوریدند.

کورش در سال ۵۵۹ قبل از میلاد پادشاهی پارس را تشکیل داد و خود را پادشاه بزرگ هخامنشی خواند.

پارس ها

دولت پارس را فردی به نام «هخامنش» در شوش تأسیس کرد. از این رو به نام بنیانگذار آن، سلسله هخامنشی نامیده شد. مدت زمان حکمرانی هخامنشیان بر ایران نزدیک به ۲۲۰ سال و پایتخت آنان شهرهای شوش و هگمتانه بود.

دلایل اهمیت دوره هخامنشیان در تاریخ کشور ایران

۱- تحقق وحدت ملی

۲- بنیانگذاری تمدن و پیشرفت فرهنگ ایرانی

3- تمرکز قدرت سیاسی

۴- ایجاد امنیت و انتظام عمومی

۵- توسعه اقتصادی و بازرگانی و کشاورزی

۶- بسط شیوه های اداری و ارتباطات و اطلاعات

آخرین پادشاه هخامنشی داریوش سوم بود که در زمان او اسکندر مقدونی به ایران حمله کرد و آن را تصرف نمود. در سال ۳۳۰ قبل از میلاد مسیح (ع)، باقتل داریوش سوم، سلسله هخامنشی منقرض شد.

سلوکیان

بعد از مرگ اسکندر مقدونی یکی از سرداران وی به نام «سلوکوس» سلسله سلوکیان را در ایران تشکیل داد و مدت حکمت آنان بر ایران هشتاد سال بود.