راهنمای تحلیلی آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی

نمای کلی فصل به صورت نمودار

شرح درس به زبان ساده

سوالات درون متنی

سوالات تکمیلی

سوالات آزمون در آزمون (مرور فصل)

آزمون جامع به همراه پاسخنامه کلیدی سوالات

خلاصه و نکات برتر هر فصل به صورت فلش کارت

سوالات پیشنهادی

فصل اول: آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی

• آموزش و پرورش در دوره پیش دبستانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و این دوره نقطه آغاز ورود کودک به نظام آموزشی تلقی می شود بنابراین سنگ بنای فرآیند پرورش را شکل می دهد. از سوی دیگر، بنیان شخصیت افردی و اجتماعی کودک در این سنین پایه ریزی می شود. سال های اولیه زندگی کودک سال های بسیار حساسی می باشند چرا که میزان رشد در این سال ها نسبت به مراحل دیگر رشد آهنگ تندتری دارد.

• آموزش و پرورش دوره پیش دبستانی، تجاربی محرک برای رشد ذهنی، زبانی جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان را فراهم می آورد. از این رو، اگر برنامه ریزی درسی در این دوره به گونه ای موثر انجام گیرد و سازمان داده شوند، رشد ذهنی و جسمانی کودک در مسیر درست قرار خواهد گرفت.

مفهوم آموزش و پرورش

• واژه «آموزش و پرورش» ترکیبی از دو واژه «آموزش و پرورش» است که در کشور ما این دو کلمه به صورت جدا و هم به صورت ترکیبی برای بیان مفاهیم خاصی استفاده می شود.

این کلمه ترکیبی معادل واژه «education» در زبان انگلیسی می باشد. اما چه تفاوتی بین مفهوم «آموزش» و مفهوم آموزش و پرورش» وجود دارد. واژه آموزش در لغت به معنای یاد دادن و واژه پرورش به معنای پروائیدن و آداب اخلاقی به کسی باد دادن است.

• بسیاری از مربیان و متخصصان معتقدند این دو واژه در زبان فارسی باید در کنار هم و برای اشاره به یک ا فرایند واحد مورد استفاده قرار بگیرند که یکی بدون دیگری امکان پذیر نیست. بر این اساس متخصصان آموزش پرورش را در فرآیندی مداوم و همیشگی و در طول زندگی برای ایجاد تغییرات مطلوب در همه زمینه ها (فردی، اجتماعی، عاطفی، شناختی، روانی – حرکتی، مادی، معنوی، اخلاقی و … ) در انسان ها قلمداد می کنند.

• این یک تعریف بسیار کلی است و شامل همه انواع آموزش و پرورش رسمی و غیررسمی، برنامه ریزی شده و برنامه ریزی نشده می شود. در تعریف بالا چند نکته نیازمند توجه بیشتری است: اول اینکه آموزش و پرورش از ابتدای تولد شروع و ادامه ادامه می یابد. دوم اینکه یک فرایند همه جانبه می باشد یعنی تمامی ابعاد شخصیت انسان را در بر می گیرد. سوم اینکه مسیری رو به رشد و کمال را طی می کند. بنابراین هر نوع تغییری که به کمال مطلوب به افراد جامعه با ملتی منتهی نشود را پرورش (یا حداقل پرورش مطلوب) نمی خواننده.

• برخی از متخصصین از جمله سیف اعتقاد دارند که ما می توانیم به ابزارها و شیوه های پرورش افراد واژه | آموزش » اطلاق کنیم و به محصول یا هدف های انجام چنین اقداماتی لفظ «پرورش» را بیان کنیم. این متخصصان می گویند هیچ پرورشی را نمی توان یافت که در آن از روش ابزاری استفاده نشود، بنابراین توصیه می کنند که این دو واژه در کنار هم و به صورت ترکیبی (یعنی آموزش و پرورش) مورد استفاده قرار بگیرند.

• در زبان عربی، واژه «تعلیم و تربیت» به جای لفظ «آموزش و پرورش» به کار می روند، «تعليم» به جای لفظ آموزش » و «تربیت» به جای لفظ پرورش استفاده می شود. با این تفاوت که عرب زبان ها به طور معمول از این دو واژه به صورت جایگزین استفاده نمی کنند چرا که برای آنها این دو کلمه معنای مستقلی دارند یعنی معادل اهمان معانی ای که در زبان فارسی برای معادل فارسی این واژگان بین متخصصین رواج دارد.